Yük Yönetiminde Taban –Tavan-Zaman

Yaralanma sonrası yerel doku kapasitesi hemen azalabilir.

Kronik yükü düşük sporcuda, haftalık antrenman yükünde % 10’da küçük artışlar, o sporcunun tam kapasiteye dönüşünü geciktirebilir.

Kronik yükü yüksek sporcuda, haftalık antrenman yükünde % 10’da küçük artışlar, hala çok büyük olabilir.

Rehabilitasyon veya performans programları geliştirirken, üç anahtar kavram kritik öneme sahiptir: “taban”, “tavan” ve “zaman”. Taban, sporcunun mevcut kapasitesini temsil ederken tavan, sporun belirli faaliyetlerini gerçekleştirmek için gereken kapasiteyi temsil eder. Sporcuya yeterli zaman tanındığı sürece, bir sporcuyu güvenli bir şekilde tabandan tavana doğru ilerletmek mümkündür.

Doğru sezonu yakalamanın zorlukları

Çoğu spor alanında tabandan tavana doğru ilerlemek için gereken süre karşılaşılan  en  büyük  zorluk  olarak  bilinmektedir.  Sporcuların  antrenman yükleri çok hızlı ilerletilirse, sakatlanma riskleri de artacaktır. Bu senaryo çok

sık  yaşanır.  Çok  kısa  bir  antrenman  kampına  (veya  sezon  öncesi  döneme) giren veya bir sakatlık geçiren sporcuları düşünün. Mevcut kapasite ile gerekli kapasite  arasındaki  fark  büyükse,  tabandan  tavana  doğru  ilerlemenin  tek yolu, sporcuların ilk maça veya oyuna dönüşe hazır olmalarını sağlamak için antrenman yükünü hızla artırmaktır. Koçlar daha yüksek antrenman yüklerine güvenli bir şekilde ilerlemek ve sporcuları tavana hazırlamak için daha fazla zaman  ayırabilse  de  sonsuz  zamanları  yoktur.  Aynı  şekilde,  yetersiz  bir antrenman uyaranı uygulanırsa, sporcu yetersiz hazırlanma, düşük performans gösterme ve yeniden sakatlanma riski altındadır.

Atletik Performansta “Taban “dan “Tavan “a güvenli bir şekilde nasıl geçilir?

Genel   olarak,   sporun   karmaşıklığı   ve   fizikselliği   her   geçen   yıl artmaktadır.   Sporcuların   sakatlıklardan   kaçınmasına   ve   iyi   performans göstermesine yardımcı olmak için tavanı düşürmek genellikle gerçekçi bir seçenek değildir.

Bir seçenek, taban ve tavan arasındaki boşluğu doldurmak için daha fazla  zaman  ayırmaktır,  ancak  çoğu  antrenör  sporcularının  sezonun  ilk maçında mücadele edecek kadar formda olmamasından veya rehabilitasyonda uzun süreler geçirmesinden memnun olmayacaktır.

Peki ya sezon öncesi ilk resmi maçtan önce daha fazla zaman ‘’satın alabilseydik’’ ne olurdu? Eğer sporcular spora dönmeden önce asgari bir antrenman hacmi gerçekleştirirlerse, bu sezon öncesi dönemin uzunluğunu yapay  olarak  artıracak,  sezon  dışı  dönemin  neden  olduğu  antrenmansızlık etkisini en aza indirecek ve böylece tavana doğru ilerlemenin kademeli ve sistematik olmasını sağlayacaktır.

Herhangi bir performans seviyesindeki sporcuların tabandan tavana doğru ilerlemesi, sporcunun sezon öncesi antrenmana ciddi şekilde kondisyonsuz bir durumda veya sezon dışı ameliyattan sonra dönmesi durumunda daha da karmaşık hale gelir.

Bu örneklerde, sporcunun mevcut kapasitesi normal antrenman yüklerini sürdürmek   için   yetersizdir,   yeterli   bir   zemine   sahip   olmaktan   ziyade kapasiteleri daha çok “bodrum” gibidir! Bu durum, sporcular sakatlandığında da ortaya çıkabilir, yerel doku kapasitesi hemen azalabilir ve bu da zeminde bir azalmaya neden olabilir. Bu bağlamda, aynı süre göz önüne alındığında, sporcunun mevcut kapasitesinden tavana doğru ilerlemesi, antrenman yükünde hızlı değişiklikler gerektirecek ve bu da yaralanma riskini artıracaktır. Sporcuların zeminden tavana güvenli bir şekilde ilerlemesini sağlamak için bir başka çözüm de zemini yükselterek sporcuların uzun bir ara verdiklerinde

veya rehabilitasyona girdiklerinde fiziksel kapasitelerinin bodrum kata düşmesine  izin  vermemelerini  sağlamaktır.  Zemini  yükseltmenin  faydası, sporculara daha önce mümkün olandan daha fazla yük kapasitesi geliştirme fırsatı sağlamasıdır (belki de “çatı katına” ulaşmak!)

Sportif faaliyetlere hazırlık, tavanın bir tür ‘hareketli hedef’ olduğu anlayışıyla, antrenman yükünün yıl boyunca yönetilmesini, izlenmesini ve manipüle edilmesini içerir. Sezonun belirli aşamasına ve bireysel sporcular için performansı sınırlayan faktörlere bağlı olarak farklı kapasitelerin geliştirilmesi gerekecektir.

Pratik bir örnek mi? Kawhi kenardan izliyor

Kawhi  Leonard  ve  Los  Angeles  Clippers,  sezonun  henüz  5.  maçında  Jazz karşısında dinlendikten sonra 2019’da haberlere konu oldu. Kawhi NBA’deki en iyi kondisyona sahip sporculardan bir, sadece bir hafta sonra yorgun olmadığı kesin! Kesinlikle. Sezon öncesi kendini maçlara hazırladıktan sonra, 4 maçın ardından yorgun düşmemiştir herhalde ? Leonard’ın sakatlıklarla boğuştuğu 2017-2018 sezonundan bu yana birkaç yıl geçti, yani mesele kesinlikle bu değil. Öyle değil mi?

Muhtemelen bunların hiçbiri değil ama Taban, Tavan ve Zaman açısından düşündüğümüzde   Clippers’ın   stratejisi   yine   de   çok   mantıklı   olabilir.

Antrenman prensiplerini ve etkili yükleme stratejilerini düşünürsek, Kawhi‘yi sezonun sadece bir haftasında dinlendirmek LA için etkili bir strateji olabilir.

Sezon öncesi için bir sezon öncesine ihtiyacımız var mı?

Kawhi örneğinde, antrenman kampına formda gelmiş olması muhtemel, ancak

Vücudunun normal sezon formuna dönmesi için hala sadece bir hafta var.

Bu sezon öncesi form durumu Kawhi‘nin Tabanını temsil ediyor.

Bir sonraki sayfadaki grafiğe bakıldığında, Kawhi’nin bu Taban seviyesinden sezonun ilerleyen dönemlerinde ihtiyaç duyacağı Tavan kapasitesine doğru büyük bir sıçrama ile karşı karşıya olduğu açıkça görülmektedir.

Kawhi aradaki birkaç maçtan feragat ederek “zaman kazanabilir”.

Bunu yapmak Kawhi’nin en yüksek kondisyona ve en yüksek maç yüküne ulaşması gereken zamanı geciktirebilir.

Clippers’ın programı sezon başındaki ani yükselişlerle doluydu

Clippers da sezona yoğun bir başlangıç yaptı. Noel’den önce 33 maç oynamayı planladılar ve 7’si arka arkaya olmak üzere 40’tan fazla maçı sezonun ilk üçte birlik bölümünde oynadılar.

Bu da oyuncularının sezon öncesi dönemde büyük bir yük artışına maruz

kalacağı anlamına gelmekteydi.

Kronik yüklerinin en az olduğu dönemde, uzun bir aradan hemen sonra, Clippers oyuncuları sezonun en yoğun dönemine giriyorlardı.

Eleştirilerin aksine, bulmacanın tüm bu parçalarını bir araya getirmek bize Clippers’ın dinlenme stratejisinin aslında oldukça akıllıca olabileceğini gösteriyor.

Kawhi, sezonun çok erken dönemlerinde yüklenme riski olmadan kronik yükünü kademeli olarak artırabildi.

Clippers’ın karşılaştığı hızlı maç girişleriyle gelen dakikalardaki ve iş yükündeki  büyük  artışlardan  kaçınabildi.  Sezonun  kesintiye  uğraması  bu stratejinin nasıl işleyeceğini değiştirse de her şey yolunda giderse Kawhi yıl sonunda play off zamanı geldiğinde hala en formda halini koruyabilir.

Okuma Tavsiyeleri

  1. Gabbett TJ Debunking the myths about training load, injury and performanceEmpirical evidence, hot topics and recommendations for practitioners Br J SportsMed 2018 in press
  • Foster  C,  Daines  E,  Hector  L,  et  al  Athletic  performance  in  relation  to trainingload Wisc Med J 1996 95 370 374
  • Aughey RJ, Elias GP, Esmaeili A, et al Does the recent internal load and strainon players affect match outcome in elite Australian football? J Sci Med Sport2016 19 182 186
  • Lazarus BH, Stewart AM, Hopkins WG, et al Proposal of a global training loadmeasure predicting match performance in elite sport Front Physiol 2017 Nov21 8 930 doi 10 3389 /fphys 2017 00930 eCollection
  • Gabbett TJ, Gahan CW Repeated high intensity effort activity in relation to triesscored and conceded during rugby league match play Int J Sports Physiol Perform2016 in press
  • Gabbett  TJ,  Kennelly  S,  Sheehan  J,  et  al  If  overuse  injury  is  a  “training loaderror” should undertraining be viewed the same way? Br J Sports Med2016 50 1017 1018
  • Gabbett TJ The training injury prevention paradox should athletes be trainingsmarter and harder? Br J Sports Med 2016 50 273 280

Quadroathletics 2015 yılında spor bilimlerinde akademik kariyerlerine devam eden profesyoneller tarafından hareket bilimlerinde, spor ve spor bilimlerinde eğitim ve danışmanlık hizmetleri vermek için kurulmuş bilimsel bir merkezdir

Son Yazılar