TAKIM SPORCULARINDA GENÇ SPORCULAR VE YARALANMA

TAKIM SPORLARINDA GENÇ SPORCULAR VE YARALANMA

Geçmişte futbol oynamış ya da bir futbol takımında çalışan herkes futbol fitness antrenmanlarını futbol içinde olmadığı bir çok egzersizin yapıldığı antrenmanları hatırlayacaktır. Saha etrafında koşular, tekrarlayan sprint antrenmanları vb. futbolun dışında her şeyin olduğu ama futbol fitness antrenmanları olarak adlandırılan programlar..

Öncelik futbol fitness kavramının tanımlanması gerekir.Futbol özünde bir takım sporudur. Amatör seviyeden uluslararası liglere kadar bütün ölçüler kurallar aynıdır.

Futbolun ve diğer takım sporlarının karakteristiği nedir, bireysel sporlardan farkı nedir. Takım sporlarında takım arkadaşlarınızdan sözlü (bilinçli) veya beden dili (bilinç altı) ile sporcular verileri toplar ve topladıkları verilerin sonunda bir karar verirler ve bu kararı uygularlar.

Dolayısı ile futbol aksiyonları sırası ile

  1. İletişim
  2. Karar Verme
  3. Uygulama’dır.
  4. Fitness( 90dk boyunca bu aksiyonların kalitesinin ve miktarının sürdürülebilmesi )

(Bu konu ile ilgili Raymond Verheijen’in yazılarını okumanızı öneririz)

Bireysel sporlarda da bu mekanizma sırası ile işler. Örneğin Hüseyin Bolt 100 m yarışında başlama işaretini duyduğunda iletişimi kurmuş olur ve yarışa başlar, bitirir, yani bir kez meydana gelir. Futbolda ise bu mekanizma 90 dk. boyunca tekrar eder. Her aksiyondan sonra sıradaki aksiyon için bu mekanizma çalışır.

Müsabakanın ilk yarısında dakikada yapılan aksiyon sayısı daha fazladır. Bu futbol fitnessin ilk karakteristik özelliği ‘’ dakikada çok aksiyon’’ dur. İkinci yarıda aynı döngü devam eder. İlk baştaki iletişim-karar verme ve uygulamadaki kaliteyi devam ettirebiliyor olmak gerekir. Futbol Aksiyon Kalitesinin Sürdürülebilirliği…Bu da 2. Karakteristik özelliğidir.

Sadece kaliteyi devam ettirebilmek yetmez, 2. Yarının sonlarına doğru maçın ilk başında yapabildiğiniz aksiyon sayısını da ( iyi pas, iyi press, iyi alan yaratma vb) yorgunluğa, skora, hakeme rağmen devam ettirebiliyor olmanız gerekir. Yani Futbol Aksiyonun Sayısının Sürdürülebilirliği..

Futbol dilinde futbol fitnessi şöyle tarif edebiliriz.

‘’ iletişim-karar verme- uygulama ‘’ olabildiğinde çok sık ve 90 dk boyunca sürdürülebilmesidir. Yaptığınız antrenman bu karakteristik özellikleri içeriyorsa futbol fitness antrenmanı yoksa non-futbol fitness antrenmanı olarak adlandırılır.

Şu soruyu sorabiliriz kendimize,

Amatör seviye ile Profesyonel seviye arasında futbol ölçüsünde fark, değişen şey nedir?

Ya da ülkemizdeki süper lig ile İngiltere Premier ligi arasındaki ana fark nedir?

Değişen saha ölçüsü mü, oyuncu sayısı mı?

Aslında değişen şey oyunun temposudur.

Dakikada gerçekleştirilen futbol aksiyon sayısıdır.

Ve yaralanmalar ile ilgili epidemiyolojik çalışmalarda ilk yarının sonu ve ikinci yarının sonunda yaralanmaların daha fazla olduğu tespit edilmiştir.

Sizce neden?

Çünkü ilk yarının sonunda doğru sporcularda yorgunluk birikimi olmaktadır, devre arasında toparlanma fırsatı bulurlar ve ikinci yarının sonuna doğru tekrar yorgunluk birikimi artmaktadır.

Yukarıda belirtmiştik, futbolun ana karakteristik özelliğinin tempo olduğunu, yani değişenin şiddet olduğunu..

Antrenmanın temel prensiplerinden bir tanesi, şiddet artarsa hacmin düşmesidir.

Artan şiddete adaptasyonun en önemli metodlarından bir tanesi, antrenman efektini görülebilmesinin temel yoluda yavaş inşa etmektir, ‘’ gradualbuild-up’’ diye geçer..

Antrenmanı aslında bir stres gibi düşünebiliriz ve bedenin bu duruma adaptasyonu gerekir. Doğru dinlenme periyotları ile yaptığınız antrenman fiziksel gelişiminize katkı sağlarken, zıddında yüke doğru tepkiyi verememek yaralanmaya neden olur. Aşırı yüke maruz kalıp stres altında olan beden, siz bunu hissetmeyebilirsiniz, diğer sağlık sorunlarını da beraber getirir ve daha sık hastalık oluşturur.

Son dönemde genç sporcularda ACL yaralanmaları artmıştır. Literatüre baktığımızda bunun önemli sebeplerinden biri de maruz kaldıkları aşırı yüktür. 15 yaşından genç sporcularda cerrahi tedavi konservatif tedaviye üstün kabul edilmesine rağmen hala tartışılmaktadır. 15 yaş öncesi ameliyat olan sporcuların yaklaşık üçte ikisi yarışma seviyesinde spora dönebilmektedir. Özellikle iskelet sistemi maturasyonunu tamamlamış sporcularda tibia ve femurepifizlerinin açık olduğu dönemde cerrahi tedavi riskler taşımaktadır. Alt ekstremite büyümesi büyük oranda bu epifizlerden gerçekleşir. Büyüme problemlerine yol açabilir.

Sue D. Barber-Westin, yaptığı çalışmada ACL yaralanmalarının yaklaşık 2/3’nün non-contact mekanizma ile yani sporcunun yön değiştirme, deselerasyon, landing gibi pozisyonlarda meydana geldiğini belirtmişlerdir.

Borotkar ve arkadaşlarının yaptığı çalışmada nöromusküler yorgunluğun landing pozisyonunda kalça fleksiyonunazaltığı, diz ekstansiyonunu artırdığı ve femoralinternal rotasyonu artırdığını tespit etmişlerdir, ki ACL yaralanması için önemli risk faktörleridir. Ve bu biyomekanik parametrelerdeki değişimlerin beklenmedik hareketlerde daha belirgin olduğun 3-D analizler ile tespit etmişlerdir.

Yorgunluk sadece antrenman ortamının değil hayatın gerçeğidir. Mesela yapılan bir çalışmada 36 saat nöbet usulü çalışan doktorların % 460 oranında daha fazla tanı koymada hata yaptığı tespit edilmiştir.

Son dönemde Avrupa’ya transfer olan Yusuf Yazıcı, Merih Demiral, Cenk Tosun gibi sporcularımızın, transfer olduktan sonra ilk yıllarında ACL yaralanma yaşamaları sizce tesadüf müdür.

Örneğin Juventus’ta aynı dönemde transfer olan Şampiyonlar ligi finali oynayan Ajax’tan Delight değil de neden Melih yaralanmıştır ?

Türkiye ligi ile Fransa, İngiltere, İtalya bu liglerin temposu/şiddeti sizce nasıldır?

Bizim sporcularım şiddetin nispeten düşük olduğu ligimizden temponun şiddetin daha yüksek olduğu bir lige gitmişlerdir. Artan yükle beraber ciddi yaralanmalar geçirmişlerdir. Elbette başka faktörler olabilir ama çalışmalara baktığımızda ve bilimsel prensipler ile değerlendirdiğimizde bir adaptasyon sorunu olduğu belirgin duruyor.

Genç sporcularda yapılan epidemiyolojik çalışmalar ciddi yaralanmaların yani 28 günden uzun süren yaralanmaların %25 in üzerinde olduğunu söylüyor. Bu konu ile ilgili yakında bizimde bir çalışmamız çıkmış olacak, biz de literatüre benzer oranlarda bulduk.

Genç Sporcuların büyüme dönemlerinde maruz kaldıkları yük ciddi yaralanmalara neden olabilir. Büyüme pikinin olduğu dönemlerde kemik uzamasına yumuşak dokularda aynı oranda eşlik etmez. Hatta bu dönemlerde birçoğundan diz ağrısı ve topuk ağrıları görürüz. Bunlar antrenman yükünün düşürülmesi gerektiğinin işaretidir. Maruz kaldığı yük zaman içerisinde artıyorsa ve tekrarlıyorsa bu durum genç sporcularda stres fraktürlerine, apofizit ve tendinopatilere neden olabilir.

Bizde aslında 3 soru sormuştuk. İlk sorumuz Altyapıdan A takıma çıkan sporcunun fiziksel gelişimi için ne yapılması gerekirdi. Antrenman sayısı azaltılmalı cevabı 10’u geçmedi.

Süper ligde ki takımlarımızın Altyapısı ile A takımındaki antrenman yada maç temposunun aynı olduğunu söyleyebilir miyiz. Alt yapıdan A takıma çıkan sporcu Avrupa liglerinden transfer olan yabancı sporcular ile bir anda aynı antrenman yüküne maruz kalması nasıl bir süreci doğurur? Şöyle bir açmaza giriyor aslında durum, genç sporcu diğer profesyonel sporcu ile mücadele edebilmek için daha fazla enerji harcıyor ve yorgun düşüyor. Biriken mikro travmalar sonunda makro travmaya dönüşüyor. Sporcunun antrenman sayısının azaltılıp, enerji seviyesini doldurup yani % 100dinlenik halde mücadele etmesi ve yavaş yavaş antrenman sayısının artırılması gerekirken, sporcu mücadeledeki yetersizliği daha fazla çalışarak kapatmaya çalışıyor. Bu durum mevcut yorgunluğun üzerine ekstra yorgunluk getiriyor. Fiziksel çalışmanın yapılabilmesi için oyunun aksiyonları analiz edilmeli, sonrasında sporcunun ihtiyacı olan tespit edilmelidir.(örneğin savunma oyuncusu hava topundan iniş yaptığı sırada dizlerin valgusa gitmesi gibi )Bu eksikliğin önce saha ortamında değilse bireysel değilse salon ortamında çözmeye çalışılması süreci güvenli hale getirir. Bunun yapılabilmesi içinde takım planlamasının bilinmesi, sporcunun antrenman sayısının azaltılması gerekir. Sadece genç sporcu için değil her sporcu için geliştiren süreç dinlenme periyodudur.

  1. sorumuz 1.sorumuz ile birebir ilişkiliydi, şıkları da çok benzerdi ve daha somut hale gelmişti. Altyapıdan A takıma çıkan sporcularda yaralanma riskini düşürmek için ne yapılması gerekir diye sormuştuk ve doğru cevap 100’e yaklaştı, antrenman sayısı azaltılmalı.
  2. sorumu 1ve 2. Soru ile tamamen benzerdi, artık daha somut bir örnek üzerinden sormuştuk.

Tempo-şiddet ve hacmi belirgin hale getirmiştik. Genç sporcu treadmilde 10 km hız ile 30 dk koşarken, treadmilin hızı 20 km saate çıkarsa koşu süresi ne olmalı diye sormuştuk ve şıklarda 15-30-45-60 dk olarak düzenledik, yaklaşık 300-400 arkadaşımız 15 dk cevabını verdi. Peki ilk soru ile 3. Soru aynı olmasına rağmen nasıl cevaplar değişti?

Bu aslında bilinç ve bilinçaltının konusu. Birçoğumuz bilinçaltına yerleşmiş kalıplar ilk soruya cevap verdi. 3. Soruya ise matematiksel hesaplamada girdiği için işin içine antrenman prensiplerini düşünerek cevap verdik.

Futbolun prensiplerini anlatırken bahsetmiştik, futbolda fiziksel parametrelerden önce iletişim (taktik referanslar), karar vermeve uygulama becerisi gelir. Genç sporcunun adaptasyonu sürecinde bunlarında gelişmesi gerekir ki fiziksel gücünü uygun kullanabilsin. 2010 Dünya Kupasında takımların fiziksel parametrelerini paylaşmıştır. Avusturalya, Kore, Slovenya gibi takımların en iyi istatistiklere sahip olmasına rağmen grup aşamasında elenmişlerdir. Bunun yanından İspanya, Hollanda, Almanya’nın Fiziksel parametreleri bu takımların gerisinde olmasına rağmen ilk 4’e kalmışlardır.

Spor biliminden faydalanabiliriz, ancak bunları futbolun, takım sporlarının prensiplerinden filtreleyerek uygulamamız gerekir.

Kaynaklar

  1. fcevolution.com
  2. Killen NM, Gabbett TJ, Jenkins DG. Training loadsand inci- dence of injuryduringthepreseason in professional rugby leagueplayers. J StrengthCondRes. 2010;24(8):2079–84.
  3. Theepidemiology of anteriorcruciateligamentinjury in football (soccer): a review of theliteraturefrom a gender-relatedperspective.

MarkusWaldén, MartinHägglund, JonasWernerand Jan Ekstrand

  1. ACL injuriesbefore 15 years of age: couldtheyoungbecome an athlete?

AntoineMorvan1 · Nicolas Bouguennec1 · Nicolas Graveleau1

Received:17November2019 © Springer-VerlagGmbH Germany, part of Springer Nature 2020

  1. AnteriorCruciateLigamentInjuries in ChildrenandAdolescents

Peter D. Fabricant, MD, MPHa, Mininder S. Kocher, MD,

  1. Monitoringfatiguestatus in elite teamsportathletes: ImplicationsforpracticeBriefReviewRobin T. Thorpe1,2, GregAtkinson3, BarryDrust2, WarrenGregson2
  1. Borotikar BS, Newcomer R, Koppes R, McLean SG. Combined

effects of fatigueanddecisionmaking on femalelowerlimblandingpostures: centralandperipheralcontributionsto ACL injury risk. ClinBiomech (Bristol, Avon). 2008;23(1):81-92.

8.Chappell JD, Herman DC, Knight BS, Kirkendall DT, Garrett WE, Yu B. Effect of fatigue on kneekineticsandkinematics in stop-jumptasks. Am J Sports Med. 2005;33(7):1022-1029.

9.Combinedeffects of fatigueanddecisionmaking on femalelowerlimblandingpostures: Central andperipheralcontributionsto ACL injury risk Bhushan S. Borotikara, RhondaNewcomera, RyanKoppesa, Scott G. McLeanb,*a Department of BiomedicalEngineering, The Cleveland Clinic Foundation, Cleveland, OH, USA b Division of Kinesiology, TheUniversity of Michigan, AnnArbor, MI, USA Received 9 June 2007; accepted 8 August 2007TAKIM SPORLARINDA GENÇ SPORCULAR VE YARALANMA

Geçmişte futbol oynamış ya da bir futbol takımında çalışan herkes futbol fitness antrenmanlarını futbol içinde olmadığı bir çok egzersizin yapıldığı antrenmanları hatırlayacaktır. Saha etrafında koşular, tekrarlayan sprint antrenmanları vb. futbolun dışında her şeyin olduğu ama futbol fitness antrenmanları olarak adlandırılan programlar..

Öncelik futbol fitness kavramının tanımlanması gerekir.Futbol özünde bir takım sporudur. Amatör seviyeden uluslararası liglere kadar bütün ölçüler kurallar aynıdır.

Futbolun ve diğer takım sporlarının karakteristiği nedir, bireysel sporlardan farkı nedir. Takım sporlarında takım arkadaşlarınızdan sözlü (bilinçli) veya beden dili (bilinç altı) ile sporcular verileri toplar ve topladıkları verilerin sonunda bir karar verirler ve bu kararı uygularlar.

Dolayısı ile futbol aksiyonları sırası ile

  1. İletişim
  2. Karar Verme
  3. Uygulama’dır.
  4. Fitness( 90dk boyunca bu aksiyonların kalitesinin ve miktarının sürdürülebilmesi )

(Bu konu ile ilgili Raymond Verheijen’in yazılarını okumanızı öneririz)

Bireysel sporlarda da bu mekanizma sırası ile işler. Örneğin Hüseyin Bolt 100 m yarışında başlama işaretini duyduğunda iletişimi kurmuş olur ve yarışa başlar, bitirir, yani bir kez meydana gelir. Futbolda ise bu mekanizma 90 dk. boyunca tekrar eder. Her aksiyondan sonra sıradaki aksiyon için bu mekanizma çalışır.

Müsabakanın ilk yarısında dakikada yapılan aksiyon sayısı daha fazladır. Bu futbol fitnessin ilk karakteristik özelliği ‘’ dakikada çok aksiyon’’ dur. İkinci yarıda aynı döngü devam eder. İlk baştaki iletişim-karar verme ve uygulamadaki kaliteyi devam ettirebiliyor olmak gerekir. Futbol Aksiyon Kalitesinin Sürdürülebilirliği…Bu da 2. Karakteristik özelliğidir.

Sadece kaliteyi devam ettirebilmek yetmez, 2. Yarının sonlarına doğru maçın ilk başında yapabildiğiniz aksiyon sayısını da ( iyi pas, iyi press, iyi alan yaratma vb) yorgunluğa, skora, hakeme rağmen devam ettirebiliyor olmanız gerekir. Yani Futbol Aksiyonun Sayısının Sürdürülebilirliği..

Futbol dilinde futbol fitnessi şöyle tarif edebiliriz.

‘’ iletişim-karar verme- uygulama ‘’ olabildiğinde çok sık ve 90 dk boyunca sürdürülebilmesidir. Yaptığınız antrenman bu karakteristik özellikleri içeriyorsa futbol fitness antrenmanı yoksa non-futbol fitness antrenmanı olarak adlandırılır.

Şu soruyu sorabiliriz kendimize,

Amatör seviye ile Profesyonel seviye arasında futbol ölçüsünde fark, değişen şey nedir?

Ya da ülkemizdeki süper lig ile İngiltere Premier ligi arasındaki ana fark nedir?

Değişen saha ölçüsü mü, oyuncu sayısı mı?

Aslında değişen şey oyunun temposudur.

Dakikada gerçekleştirilen futbol aksiyon sayısıdır.

Ve yaralanmalar ile ilgili epidemiyolojik çalışmalarda ilk yarının sonu ve ikinci yarının sonunda yaralanmaların daha fazla olduğu tespit edilmiştir.

Sizce neden?

Çünkü ilk yarının sonunda doğru sporcularda yorgunluk birikimi olmaktadır, devre arasında toparlanma fırsatı bulurlar ve ikinci yarının sonuna doğru tekrar yorgunluk birikimi artmaktadır.

Yukarıda belirtmiştik, futbolun ana karakteristik özelliğinin tempo olduğunu, yani değişenin şiddet olduğunu..

Antrenmanın temel prensiplerinden bir tanesi, şiddet artarsa hacmin düşmesidir.

Artan şiddete adaptasyonun en önemli metodlarından bir tanesi, antrenman efektini görülebilmesinin temel yoluda yavaş inşa etmektir, ‘’ gradualbuild-up’’ diye geçer..

Antrenmanı aslında bir stres gibi düşünebiliriz ve bedenin bu duruma adaptasyonu gerekir. Doğru dinlenme periyotları ile yaptığınız antrenman fiziksel gelişiminize katkı sağlarken, zıddında yüke doğru tepkiyi verememek yaralanmaya neden olur. Aşırı yüke maruz kalıp stres altında olan beden, siz bunu hissetmeyebilirsiniz, diğer sağlık sorunlarını da beraber getirir ve daha sık hastalık oluşturur.

Son dönemde genç sporcularda ACL yaralanmaları artmıştır. Literatüre baktığımızda bunun önemli sebeplerinden biri de maruz kaldıkları aşırı yüktür. 15 yaşından genç sporcularda cerrahi tedavi konservatif tedaviye üstün kabul edilmesine rağmen hala tartışılmaktadır. 15 yaş öncesi ameliyat olan sporcuların yaklaşık üçte ikisi yarışma seviyesinde spora dönebilmektedir. Özellikle iskelet sistemi maturasyonunu tamamlamış sporcularda tibia ve femurepifizlerinin açık olduğu dönemde cerrahi tedavi riskler taşımaktadır. Alt ekstremite büyümesi büyük oranda bu epifizlerden gerçekleşir. Büyüme problemlerine yol açabilir.

Sue D. Barber-Westin, yaptığı çalışmada ACL yaralanmalarının yaklaşık 2/3’nün non-contact mekanizma ile yani sporcunun yön değiştirme, deselerasyon, landing gibi pozisyonlarda meydana geldiğini belirtmişlerdir.

Borotkar ve arkadaşlarının yaptığı çalışmada nöromusküler yorgunluğun landing pozisyonunda kalça fleksiyonunazaltığı, diz ekstansiyonunu artırdığı ve femoralinternal rotasyonu artırdığını tespit etmişlerdir, ki ACL yaralanması için önemli risk faktörleridir. Ve bu biyomekanik parametrelerdeki değişimlerin beklenmedik hareketlerde daha belirgin olduğun 3-D analizler ile tespit etmişlerdir.

Yorgunluk sadece antrenman ortamının değil hayatın gerçeğidir. Mesela yapılan bir çalışmada 36 saat nöbet usulü çalışan doktorların % 460 oranında daha fazla tanı koymada hata yaptığı tespit edilmiştir.

Son dönemde Avrupa’ya transfer olan Yusuf Yazıcı, Merih Demiral, Cenk Tosun gibi sporcularımızın, transfer olduktan sonra ilk yıllarında ACL yaralanma yaşamaları sizce tesadüf müdür.

Örneğin Juventus’ta aynı dönemde transfer olan Şampiyonlar ligi finali oynayan Ajax’tan Delight değil de neden Melih yaralanmıştır ?

Türkiye ligi ile Fransa, İngiltere, İtalya bu liglerin temposu/şiddeti sizce nasıldır?

Bizim sporcularım şiddetin nispeten düşük olduğu ligimizden temponun şiddetin daha yüksek olduğu bir lige gitmişlerdir. Artan yükle beraber ciddi yaralanmalar geçirmişlerdir. Elbette başka faktörler olabilir ama çalışmalara baktığımızda ve bilimsel prensipler ile değerlendirdiğimizde bir adaptasyon sorunu olduğu belirgin duruyor.

Genç sporcularda yapılan epidemiyolojik çalışmalar ciddi yaralanmaların yani 28 günden uzun süren yaralanmaların %25 in üzerinde olduğunu söylüyor. Bu konu ile ilgili yakında bizimde bir çalışmamız çıkmış olacak, biz de literatüre benzer oranlarda bulduk.

Genç Sporcuların büyüme dönemlerinde maruz kaldıkları yük ciddi yaralanmalara neden olabilir. Büyüme pikinin olduğu dönemlerde kemik uzamasına yumuşak dokularda aynı oranda eşlik etmez. Hatta bu dönemlerde birçoğundan diz ağrısı ve topuk ağrıları görürüz. Bunlar antrenman yükünün düşürülmesi gerektiğinin işaretidir. Maruz kaldığı yük zaman içerisinde artıyorsa ve tekrarlıyorsa bu durum genç sporcularda stres fraktürlerine, apofizit ve tendinopatilere neden olabilir.

Bizde aslında 3 soru sormuştuk. İlk sorumuz Altyapıdan A takıma çıkan sporcunun fiziksel gelişimi için ne yapılması gerekirdi. Antrenman sayısı azaltılmalı cevabı 10’u geçmedi.

Süper ligde ki takımlarımızın Altyapısı ile A takımındaki antrenman yada maç temposunun aynı olduğunu söyleyebilir miyiz. Alt yapıdan A takıma çıkan sporcu Avrupa liglerinden transfer olan yabancı sporcular ile bir anda aynı antrenman yüküne maruz kalması nasıl bir süreci doğurur? Şöyle bir açmaza giriyor aslında durum, genç sporcu diğer profesyonel sporcu ile mücadele edebilmek için daha fazla enerji harcıyor ve yorgun düşüyor. Biriken mikro travmalar sonunda makro travmaya dönüşüyor. Sporcunun antrenman sayısının azaltılıp, enerji seviyesini doldurup yani % 100dinlenik halde mücadele etmesi ve yavaş yavaş antrenman sayısının artırılması gerekirken, sporcu mücadeledeki yetersizliği daha fazla çalışarak kapatmaya çalışıyor. Bu durum mevcut yorgunluğun üzerine ekstra yorgunluk getiriyor. Fiziksel çalışmanın yapılabilmesi için oyunun aksiyonları analiz edilmeli, sonrasında sporcunun ihtiyacı olan tespit edilmelidir.(örneğin savunma oyuncusu hava topundan iniş yaptığı sırada dizlerin valgusa gitmesi gibi )Bu eksikliğin önce saha ortamında değilse bireysel değilse salon ortamında çözmeye çalışılması süreci güvenli hale getirir. Bunun yapılabilmesi içinde takım planlamasının bilinmesi, sporcunun antrenman sayısının azaltılması gerekir. Sadece genç sporcu için değil her sporcu için geliştiren süreç dinlenme periyodudur.

  1. sorumuz 1.sorumuz ile birebir ilişkiliydi, şıkları da çok benzerdi ve daha somut hale gelmişti. Altyapıdan A takıma çıkan sporcularda yaralanma riskini düşürmek için ne yapılması gerekir diye sormuştuk ve doğru cevap 100’e yaklaştı, antrenman sayısı azaltılmalı.
  2. sorumu 1ve 2. Soru ile tamamen benzerdi, artık daha somut bir örnek üzerinden sormuştuk.

Tempo-şiddet ve hacmi belirgin hale getirmiştik. Genç sporcu treadmilde 10 km hız ile 30 dk koşarken, treadmilin hızı 20 km saate çıkarsa koşu süresi ne olmalı diye sormuştuk ve şıklarda 15-30-45-60 dk olarak düzenledik, yaklaşık 300-400 arkadaşımız 15 dk cevabını verdi. Peki ilk soru ile 3. Soru aynı olmasına rağmen nasıl cevaplar değişti?

Bu aslında bilinç ve bilinçaltının konusu. Birçoğumuz bilinçaltına yerleşmiş kalıplar ilk soruya cevap verdi. 3. Soruya ise matematiksel hesaplamada girdiği için işin içine antrenman prensiplerini düşünerek cevap verdik.

Futbolun prensiplerini anlatırken bahsetmiştik, futbolda fiziksel parametrelerden önce iletişim (taktik referanslar), karar vermeve uygulama becerisi gelir. Genç sporcunun adaptasyonu sürecinde bunlarında gelişmesi gerekir ki fiziksel gücünü uygun kullanabilsin. 2010 Dünya Kupasında takımların fiziksel parametrelerini paylaşmıştır. Avusturalya, Kore, Slovenya gibi takımların en iyi istatistiklere sahip olmasına rağmen grup aşamasında elenmişlerdir. Bunun yanından İspanya, Hollanda, Almanya’nın Fiziksel parametreleri bu takımların gerisinde olmasına rağmen ilk 4’e kalmışlardır.

Spor biliminden faydalanabiliriz, ancak bunları futbolun, takım sporlarının prensiplerinden filtreleyerek uygulamamız gerekir.

Kaynaklar

  1. fcevolution.com
  2. Killen NM, Gabbett TJ, Jenkins DG. Training loadsand inci- dence of injuryduringthepreseason in professional rugby leagueplayers. J StrengthCondRes. 2010;24(8):2079–84.
  3. Theepidemiology of anteriorcruciateligamentinjury in football (soccer): a review of theliteraturefrom a gender-relatedperspective.

MarkusWaldén, MartinHägglund, JonasWernerand Jan Ekstrand

  1. ACL injuriesbefore 15 years of age: couldtheyoungbecome an athlete?

AntoineMorvan1 · Nicolas Bouguennec1 · Nicolas Graveleau1

Received:17November2019 © Springer-VerlagGmbH Germany, part of Springer Nature 2020

  1. AnteriorCruciateLigamentInjuries in ChildrenandAdolescents

Peter D. Fabricant, MD, MPHa, Mininder S. Kocher, MD,

  1. Monitoringfatiguestatus in elite teamsportathletes: ImplicationsforpracticeBriefReviewRobin T. Thorpe1,2, GregAtkinson3, BarryDrust2, WarrenGregson2
  1. Borotikar BS, Newcomer R, Koppes R, McLean SG. Combined

effects of fatigueanddecisionmaking on femalelowerlimblandingpostures: centralandperipheralcontributionsto ACL injury risk. ClinBiomech (Bristol, Avon). 2008;23(1):81-92.

8.Chappell JD, Herman DC, Knight BS, Kirkendall DT, Garrett WE, Yu B. Effect of fatigue on kneekineticsandkinematics in stop-jumptasks. Am J Sports Med. 2005;33(7):1022-1029.

9.Combinedeffects of fatigueanddecisionmaking on femalelowerlimblandingpostures: Central andperipheralcontributionsto ACL injury risk Bhushan S. Borotikara, RhondaNewcomera, RyanKoppesa, Scott G. McLeanb,*a Department of BiomedicalEngineering, The Cleveland Clinic Foundation, Cleveland, OH, USA b Division of Kinesiology, TheUniversity of Michigan, AnnArbor, MI, USA Received 9 June 2007; accepted 8 August 2007

Quadroathletics 2015 yılında spor bilimlerinde akademik kariyerlerine devam eden profesyoneller tarafından hareket bilimlerinde, spor ve spor bilimlerinde eğitim ve danışmanlık hizmetleri vermek için kurulmuş bilimsel bir merkezdir

Son Yazılar